ग्रीस आणि रोममध्ये येण्यापूर्वी परफ्यूमच्या बाटल्यांचे अँटिंट आर्टफॉर्म मध्य पूर्वमध्ये पसरले होते.रोममध्ये, परफ्यूममध्ये औषधी गुणधर्म असल्याचे मानले जात होते.अरुंद मानेच्या गोलाकार फुलदाणीच्या 'अरिबॅलोस'च्या निर्मितीमुळे त्वचेवर क्रीम आणि तेलांचा थेट वापर शक्य झाला आणि रोमन बाथमध्ये ते खूप लोकप्रिय झाले.इसवी सनपूर्व सहाव्या शतकापासून, बाटलीचा आकार प्राणी, जलपरी आणि देवांच्या प्रतिमांसारखा होता.
काच उडवण्याच्या तंत्राचा शोध इसवी सनपूर्व पहिल्या शतकात सीरियामध्ये लागला.हे नंतर व्हेनिसमधील एक उन्नत कलाकृती बनले, जे काचेच्या ब्लोअर्सने अत्तर ठेवण्यासाठी कुपी आणि ampoules तयार केले.
मध्ययुगात, लोक महामारीच्या भीतीने पाणी पिण्यास घाबरू लागले.म्हणून त्यांनी सजावटीचे दागिने परिधान केले ज्यात औषधी वापरासाठी संरक्षणात्मक अमृत असतात.
इस्लामिक जगानेच सुगंधी आणि परफ्यूमच्या बाटल्यांची कला जिवंत ठेवली ती मसाल्यांच्या भरभराटीच्या व्यापारामुळे आणि डिस्टिलेटीओच्या तंत्रातील सुधारणांमुळे.नंतर, लुई चौदाव्याच्या दरबारातील चेहरे आणि विग पावडर आणि परफ्यूमसह सुगंधित होते.खराब टॅनिंग पद्धतींमुळे गंध लपविण्यासाठी जड परफ्यूमची आवश्यकता असते.
पोस्ट वेळ: जून-14-2023